Kiedy Anita była w Australii ogromne wrażenie zrobiła na niej rafa koralowa, jej kruchość, delikatność i ulotność. Bo za sprawą człowieka rafa ginie, znika i być może kiedy następnym razem moja siostra odwiedzi Australię, rafy już nie będzie.
Jonasz Kofta napisał kiedyś piękną, przejmującą piosenkę „Pamiętajcie o ogrodach”, znacie ją?
Jej przesłanie jest uniwersalne i to dobry moment, by ją sobie przypomnieć –
to czas, kiedy o lasach głównie powinniśmy pamiętać.
Bo za jakiś czas może się okazać, że jedyne co po nich zostało, to pamięć właśnie.
„Bluszczem ku oknom
Kwiatem w samotność
Poszumem traw
Drzewem, co stoi –
Uspokojenie
Wśród tylu spraw
Pamiętajcie o ogrodach –
Przecież stamtąd przyszliście
W żar epoki użyczą wam chłodu
Tylko drzewa, tylko liście
Pamiętajcie o ogrodach –
Czy tak trudno być poetą?
W żar epoki nie użyczy wam chłodu
Żaden schron, żaden beton
………………………………”
Jonasz Kofta „Pamiętajcie o ogrodach”
xxx
Adriana
