DOBRE JEDZENIE – LEPSZE ŻYCIE
Lasagne, trochę nietypowo, bo bez makaronu – to naprawdę lasagne z bakłażana, a nie z bakłażanem.
Danie to wpisuje się w trend, który komplikuje mocno nasze siostrzane relacje. Macie siostry? Jeśli tak, to wiecie, że różnie bywa
Sangria tak mnie zainspirowała, że niechcący napisał mi się bardzo obszerny i właściwie bardzo luźno związany z nią tekst (który może następnym razem), a to dlatego, że w takiej wersji kojarzy mi się z latem, wakacjami, podróżą – a to wszystko – z wolnością
Scones, moja miłość. Mało tego, scones i clotted cream. Kto był w Anglii i miał okazję spróbować, ten wie o czym mówię. Mój pierwszy z nimi kontakt mial miejsce w czasach, kiedy wjeżdzając do Anglii było się przesłuchiwanym na tę okoliczność i wypełniało się specjalne druczki, gdzie w rubryce „SEX?” niektórzy wpisywali „Yes, please”
Dawno temu, kiedy byłyśmy małe, nie było cukinii, dyni i kabaczków. A może i były, ale nie na wsi. Uprawiało się wtedy ogórki, ziemniaki, kapustę, koper, pietruszkę, marchewkę, buraczki, sałatę – podstawowe, sprawdzone od lat warzywa. I dlatego właśnie nasza babcia robiła leczo z ogórków , bo żadne kabaczki się jej nie śniły nawet
Planując ten wyjazd i myśląc o nim, za każdym razem widziałam siebie leżącą na kocyku na alpejskiej łące o lekkim nachyleniu, świeci słońce, a my czekamy na Krystiana, który powinien zaraz przybiec. Najważniejszą więc rzeczą, oprócz wygodnych butów, był kocyk. Stanęło na szarym, podkradzionym synkowi
Niektórzy mówią o tych batonach, że są tak pyszne, że spadają kapcie, my mówimy, że rwą rajty – z powodu swojego obłędnego smaku, a nie dlatego, że się po nich tyje:).
Można też nazwać te batony owsiane niebiańskimi. Z powodu smaku, to raz, a dwa, że właśnie w niebie Anita spotkała inspirację, która posłużyła jej do ich stworzenia.
Dawno, dawno temu, kiedy leciała do Grecji, na deser w samolocie dostała batona owsianego, którego smak zapamiętała na zawsze
Jak w tytule, naprawdę najlepsze burgery rybne jakich można doświadczyć. Nie są, niestety, naszym dziełem, ale Krystiana, męża Anity, który dziś jest u nas na gościnnych występach.
Mąż ten ma wiele zalet, nie dość, że biega ultramaratony, dzięki czemu mają okazję odwiedzać różne cudowne miejsca, to jeszcze wykazuje się kreatywnością i niestety, niestety, niemal wirtuozerią w kuchni. Ale nie smućmy się, ma też wady, na szczęście;)
Bo z jakich, na Boga? Chyba nie z kiszonych;)
Wróciliśmy szczęśliwie z Eiger Ultra Trail, a tu upały. W takie dni u nas zazwyczaj robimy domową lemoniadę, najczęściej tę właśnie. I fajny to pomysł, bo mi się zdarza, niestety, zapominać o nawadnianiu, co kończy się czasami bólem głowy. Nie kojarzyłam tych faktów, dopóki Anita nie dała mi do poczytania jednej ze swoich mądrych (i nieco przerażających) książek
Pamiętacie koncepcję nadczłowieka obmyśloną przez pana Nietzschego? Nie będę się może zagłębiać w klimaty filozoficzne, ani też objaśniać swojego stosunku do wspomnianej postaci wielkiego myśliciela, przejdę od razu do rzeczy: otóż wymyśliłam koncepcję NadKluski, jedząc to właśnie spaghetti
