DOBRE JEDZENIE – LEPSZE ŻYCIE
Chciałabym Wam dziś opowiedzieć o smutku, o żalu rozdzierającym serce… ale kto chce o tym czytać??? Nikt, dlatego tego nie zrobię. Zamiast tego opowiem Wam dziś o szparagach… a właściwie o zupie szparagowej. Pięknej, którą śmiało możecie zaserwować gościom, a w dodatku bardzo pysznej i lekkiej jak puch
Zdarza się, że poranna kawa bywa dla nas tym motywatorem, który pomaga nam wyjść na świat z ciepłego łóżka, co, jak wiadomo, nie zawsze bywa proste. Mamy świetny sposób na jej uatrakcyjnienie i korzystamy z tego patentu już od długiego czasu, szczególnie zimą.
Nie wiem czy przy tworzeniu tego dania Anita inspirowała się obrazami mistrzów holenderskich – pewnie nie, sądzę, że raczej na pierwszym planie były walory smakowe i odżywcze. Kompozycja smakowa rzeczywiście jest świetna, do tego nieoczywista i niebanalna, więc danie doskonale plasuje się w kategorii prostych, ale robiących wrażenie
Pierwsza kawa to dla mnie święty czas. Nie rozmawiam z nikim, nie słucham radia, nie czytam, najbardziej lubię być wtedy sama. Bez pośpiechu, w ciszy, co pozwala mi w miarę bezboleśnie przejść z jednego świata do drugiego, wejść w nowy dzień z dobrym nastawieniem. Najchętniej wychodzę wtedy przed dom, gdzie mogę pooglądać sarny zajadające opadłe jabłka, których całkiem jeszcze sporo leży pod drzewami, czy też przywitać wracające z nocnych wędrówek koty.
Niby jesienna dynia pieczona, jednak mi najbardziej kojarzy się ona sylwestrowo. Nie jest to przeważnie łatwy dla mnie wieczór, ponieważ niesie ze sobą zapowiedź cierpienia, które stanie się moim udziałem następnego dnia:). Hulanki mi nie służą, to pewne (ale jakoś ciężko mi się powstrzymać). Kilka lat temu jednak spędziliśmy ten wieczór, a właściwie noc z przyjaciółmi, Olą i Wojtkiem przy stole na którym królowała pieczona dynia
