Dziś historyjka.
„Budda szedł drogą. Napotkał grupę ludzi, którzy zaczęli go lżyć. Słuchał ich z miłością. Kiedy skończyli, powiedział:
– Jeśli to wszystko, co mieliście mi do przekazania, pójdę dalej. Chcę dotrzeć do wioski przed zachodem słońca. Jeśli coś jeszcze macie do powiedzenia, zrobicie to za kilka dni, kiedy będę wracał.
Ku wielkiemu zdziwieniu tych ludzi pozostał niewzruszony, tak samo spokojny jak przed spotkaniem, tak samo szczęśliwy.
– Nie jesteś na nas zły? – zapytali. – Obrażaliśmy cię przecież, obsypaliśmy wyzwiskami.
– Za późno pojawiliście się na mojej drodze. Gdybyście usiłowali mnie obrazić dziesięć lat temu, zapewne by wam się to udało. Wtedy nie byłem jeszcze panem siebie. Teraz jest inaczej. Możecie mnie obrażać, ale ja mogę przyjąć te obelgi lub ich nie przyjąć. Nie przyjąłem ich. Obrażacie mnie. To wasza decyzja. Odrzucam te obelgi. To moja decyzja. Co z nimi teraz zrobicie? W wiosce, którą właśnie odwiedziłem, mieszkańcy chcieli mnie obdarować słodyczami. Powiedziałem, że nie są mi one potrzebne, że ich nie przyjmę. Jak sądzicie, co zrobili z tymi słodyczami?
– Na pewno rozdzielili je między siebie i zjedli.
– Pomyślcie więc teraz o sobie. Rzuciliście obelgi, ale ja ich nie przyjąłem. Skończyłem, odchodzę. Co z nimi zrobicie? Rozdzielicie je między siebie. Żal mi was”.
Decyduj. Ty wybierasz.
Każda chwila życia przynosi nam dwie możliwości. Możemy wybierać – będziemy szczęśliwi lub nieszczęśliwi. To ty wybierasz. To, jaki będziesz, zależy od ciebie.
(A jeśli brzmi to protekcjonalnie, to musicie wiedzieć, że do siebie też do piszę).
PS Cytat pochodzi z książki Osho „Życie jako podróż”, Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2017.
xxx
Adriana
